İtinizə yaxşı davranışlar aşılamaq o qədər də çətin deyil. Monqrellər də öyrədilir.
Hər uşaq bir it xəyalları qurur. Ancaq valideynləri bir bala almasına icazə verməyə inandırmaq son dərəcə çətindir. Anamı köpək almağa necə inandıracağam, heç bir fikrim yox idi. Bir fürsət köməyə gəldi. Kiçik qonşumuz əllərində bir paket tutaraq hamısı göz yaşı bulanmış yanımıza qaçdı. Məlum olur ki, babası kasıbı boğacaq və onu xilas etmək lazım idi.
Beləliklə, ilk köpəyim çoban deyil, kaniş və ya köpək yox, qara bir qarğıdalı idi. Lapdog və terrier arasında bir çarpaz var idi. Mickey, sevdiyim adamı dediyim kimi, mənzildə yerləşdi. Bir aydan bir az artıq idi. Köpək bizimlə yerləşməyə vaxt tapmadan ailədəki problemlər dərhal başladı. Köpəyin hər yerə tualetə getməsi valideynlərimi narahat etdi. Əlbətdə ki, o balaca idi və mən bu pis xüsusiyyətini bağışladım. Ancaq köpəyi gigiyena və təmizlik üçün vərdiş etmək lazım idi.
"Tualetə getməyi xahiş etmək üçün bir köpək uşağını necə öyrətmək" mövzusunda it yetişdirmə ilə bağlı çoxsaylı təlimatlarda hələ də yanan suala cavab tapa bilmədim və təkbaşına hərəkət etməyə qərar verdim. Mickey-in başqa bir gölməçə və ya yığın düzəltdiyini görəndə burnunu elə oradaca sancdım. Bəlkə də qəddar, köpək bunu açıq-aydın bəyənmədi.
İtin təhsili bir aydan çox davam etdi. Bəzən ona yazığım gəlirdi. Nə edə bilərsən, mənzildə həyat iz buraxdı. Nəhayət, səylərimin nəticələrini gözlədim. İtə çölə çıxmağı xahiş etməyi öyrədə bildim. Əlbəttə, gölcüklər bəzən olurdu, amma daha az olurdu. Bir yaşına çatanda köpək tamamilə müstəqil və təmiz oldu və məni heç əsirgəmədi. Çıxdı ki, bir tualetə tualet istəməyi və cins bir köpəkdən daha pis davranmağı öyrədə bilərsən! Mən onu gündə üç dəfə gəzirdim. Bu, gəzmək və küçədə özlərini rahatlaşdırmaq üçün kifayətdir.
Yeri gəlmişkən, köpəyim 13 il yaşadı və qocalıqdan öldü.
